Dag 08

” Johannes 1: 23 ‘Maak recht de weg van de Heer.’”
Johannes de Doper verschijnt op het toneel. Hij mag getuigen van een nieuwe tijd…
Dwars door de oude wereld heen. Sporen van een nieuw begin, getrokken door oude patronen. Dat zal botsen, dat zal pijn doen. Johannes legt deze situatie bloot. En hij verbindt zich aan de Komende met de woorden…Ik ben. Woorden die in het Johannesevangelie alleen passen bij de Heer zelf. Tot 7x zegt Jezus wie Hij is…ik ben het brood, het licht, de weg. Hier in de woestijn horen we Johannes zeggen: ik ben niet de Messias. Ik ben niet Elia.
Wie is Johannes dan wel? Ik ben de stem. Ik ben de roepende in de woestijn. Ik ben de heraut. Wat die woorden betekenen, werd mij jaren geleden treffend duidelijk. Onderweg naar een kerkdienst op 2e advent sneeuwde het hevig. Op de provinciale weg kwam ik gelukkig achter de eerste sneeuwschuiver te zitten. Deze sneeuwschuiver maakte de weg voor mij vrij. Achter deze wegbereider bereikte ik wel mijn doel. Zijn bijdrage: Blokkades aan de kant, zout om de ijsresten te ontdooien. En geloven dat om de weg vrij te maken er iemand moet beginnen met een andere actie.
In het nummer Yahweh verbindt U2 deze houding aan de beweging van de Eeuwige. Door de pijn heen het geluk. Door het duister heen het schitterende ochtendgloren. Dat vraagt van ons een geopend hart, maar door er eerst doorheen te breken.
Advent is verwachten, maar ook inkeren en onszelf openen voor God.