Dag 20

Het begin van het evangelie, zoals beschreven door Johannes, kent grote woorden. Hij begint met de woorden waarmee de Hebreeuwse bijbel opent: In het begin maar spreekt dan van het Woord dat God is. In de christelijke traditie wordt dit Woord gezien als Christus die in eenheid met God de wereld heeft geschapen. En in dat alles gaat het erom dat het Licht de duisternis verdrijft. 

In 1992 schreef Paul McCartney HOPE OF DELIVERANCE, hoop op bevrijding. 

Het was in de jaren van de Golfoorlog, de opstand in Somalië met ongekende aantallen vluchtelingen, een duistere tijd. De duisternis die overal om ons heen is, zingt Paul, the darkness that surrounds us.

Maar in die duisternis is er hoop, er komt een dag dat alles op zijn plek valt – wanneer, Paul weet het niet, hoe de wereld er dan uit gaat zien, hij weet het evenmin, maar we live in hope of deliverance, we leven in de hoop op bevrijding.

Natuurlijk, hij zou het wel willen weten, hij zou er wel een plan voor willen ontwerpen – of doelt hij hier toch op een hogere macht?

Maar de hoop blijft. De hoop dat niet de duisternis het licht opslokt maar dat het Licht het duister zal overwinnen. In welke vorm dan ook. Het liedje van Paul gaat niet over Jezus of God, het gaat over de hoop die leeft in mensen, de hoop van mensen in Oekraïne, de hoop van mensen in Gaza en Israël, de hoop van mensen in Soedan en Congo, de hoop dat het op een dag afgelopen is met het duister, dat het licht doorbreekt, dat we weer als vrije mensen mogen leven.