Dag 14
ohnny Cash maakte aan het einde van zijn leven nog een serie albums. Zijn stem klinkt nog dieper, nog rauwer dan in zijn jonge jaren. En de thema’s lijken daarbij aan te sluiten. Een voorbeeld vinden we in dit prachtige nummer ‘Meet me in heaven’ – ‘Ontmoet me in de hemel’. Aan het einde van zijn leven gekomen bezingt Cash zijn hoop op een weerzien met zijn overleden vrouw in de hemel:
Can’t be sure of how’s it’s going to be
When we walk into the light across the bar
(‘We weten niet zeker hoe het zal zijn, als we naar het licht lopen’)
En inderdaad, we kunnen ons niets voorstellen bij de hemel. We kunnen helemaal niet bedenken hoe het er zal zijn. Ons verstand is daarvoor niet toereikend. Cash zingt in dit nummer over de ‘streets of gold’, ‘straten van goud’. Maar wat moeten we daarmee, wat is daaraan aantrekkelijk? Het wil begrepen worden als een symbool van rijkdom, zuiverheid, glans en blijvende schoonheid. Zo’n symbool is ook ‘licht’. Dat licht is in de bijbel niet alleen een natuurkundig verschijnsel. In het begin roept God dat er licht moet zijn. Dat is een voorwaarde voor het leven op aarde. En met dat visioen van licht eindigt de bijbel dus ook: ‘God de Heer zal hun licht zijn’. We kunnen niet weten hoe dat zal zijn, zingt Cash. Dat klopt. Maar licht als symbool staat voor leven, toekomst, helder en stralend. Advent gaat over licht dat het duister verdrijft. En het herinnert ons aan onze opdracht: ontvang dat licht, en verspreid het.