Dag 18
” Proef en geniet de goedheid van de HEER, gelukkig de mens die bij Hem schuilt.”
Tranen van geluk in de kerk
Al bijna mijn hele leven kom ik in de kerk. Eerst als blijmoedig kind en later als meegaande puber. Nóg later als predikant, voorgaand in duizend-en-één verschillende diensten. Als kind telde ik stenen en lampen, mijmerde ik tussen mijn ouders en broers en zussen in. Ik voelde me geborgen in de kerkdienst.
Als ik zelf voorga wil ik dat gevoel ook ervaren. Dankbaarheid en kwetsbaarheid zijn voor mij de redenen waarom ik naar de kerk ga en voorga. Ik ben dankbaar voor wat ik heb en besef dat alles kwetsbaar is. De tranen die dan kunnen opwellen, zijn tranen van geluk.
‘You saw me crying in the Chapel. The tears I shed were tears of joy’. Je zag me huilen in de kerk, de tranen die ik liet waren tranen van vreugde. Dat zong Elvis Presley in de jaren zestig. The King of Rock and Roll zei dat er maar één koning was: ‘Jezus Christus’ en dat zijn geest rustig werd van gospels. Hij heeft de Heer zijn leven lang geprezen, ook al duurde dat leven, maar kort.
Toch is het goed dat juist ook mensen voor wie het leven niet vlekkeloos verloopt zich geborgen voelen in de kerk. Vaak hoor of voel ik dat mensen denken dat de kerk er niet is voor mensen als zij… Met te veel gebreken. Juist voor hen die zoeken en zoeken is er een plek waar ze gemoedsrust kunnen vinden.
Ik ben ook niet feilloos en blijf dus gaan naar de kapel en voel dat mijn lasten er lichter worden…